Strona główna / 
  • English
    Smoleńsk
    • Strona główna
    • O nas
      • Geneza powstania
      • Misja organizacji
      • Zespół
      • Organizacja non-profit 501(c)3
    • Aktualności
      • Nasze aktualności
      • Nadchodzące wydarzenia
      • Archiwum wydarzeń
    • Smoleńsk
      • O katastrofie smoleńskiej
      • Lista ofiar katastrofy smoleńskiej
      • Ważne dokumenty
    • Katyń
    • Pomniki
      • Pomnik Żołnierzy Wyklętych
      • Pomnik Walki o Niepodległość i Solidarności
    • Media
      • Galeria
      • Video
    • Kontakt
    • Polski
    • English

    Katyń

    • Home
    • / Katyń

    O Zbrodni Katyńskiej

    Po sowieckiej agresji na Polskę 17 września 1939 r. w niewoli sowieckiej znalazło się około 250 tys. polskich jeńców, w tym ponad 10 tys. oficerów.

    Pod koniec lutego 1940 r. w obozach więziono 6192 policjantów i funkcjonariuszy wyżej wymienionych służb oraz 8376 oficerów. Wśród uwięzionych znajdowała się duża grupa oficerów rezerwy, powołanych do wojska w chwili wybuchu wojny. Większość z nich reprezentowała polską inteligencję – lekarze, prawnicy, nauczyciele szkolni i akademiccy, inżynierowie, literaci, dziennikarze, działacze polityczni, urzędnicy państwowi i samorządowi, ziemianie. Obok nich w obozach znaleźli się również kapelani katoliccy, prawosławni, protestanccy oraz wyznania mojżeszowego.

    Decyzja o wymordowaniu polskich jeńców wojennych z obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz Polaków przetrzymywanych w więzieniach NKWD na obszarze przedwojennych wschodnich województw Rzeczypospolitej zapadła na najwyższym szczeblu sowieckich władz.

    W nocy z 12 na 13 kwietnia 1940 r., a więc w czasie kiedy NKWD mordowało polskich jeńców i więźniów, ich rodziny stały się ofiarami masowej deportacji w głąb ZSRS przeprowadzonej przez władze sowieckie. Decyzję o jej zorganizowaniu Rada Komisarzy Ludowych podjęła 2 marca 1940 r. Według danych NKWD w czasie dokonanej wówczas wywózki zesłano łącznie około 61 tys. osób, głównie do Kazachstanu.

    Informację o odkryciu masowych grobów w Katyniu Niemcy podali 13 kwietnia 1943 r. (to dziś symboliczna rocznica zbrodni).

    15 kwietnia 1943 r. w odpowiedzi Sowieckie Biuro Informacyjne ogłosiło, że polscy jeńcy byli zatrudnieni na robotach budowlanych na zachód od Smoleńska i “wpadli w ręce niemieckich katów faszystowskich w lecie 1941 r., po wycofaniu się wojsk sowieckich z rejonu Smoleńska”. Komunikat stwierdzał: “Niemieckie zbiry faszystowskie nie cofają się w tej swojej potwornej bredni przed najbardziej łajdackim i podłym kłamstwem, za pomocą którego usiłują ukryć niesłychane zbrodnie, popełnione, jak to teraz widać jasno, przez nich samych”.

    W sprawie katyńskiej Polacy nie uzyskali niestety wsparcia ze strony przywódców mocarstw zachodnich, którzy w imię trwałości sojuszu ze Stalinem, okazywali mu pomoc w ukrywaniu prawdy o tej zbrodni.

    Skala represji i zbiorowy profil ofiar, motywy podjęcia decyzji i sposób jej przeprowadzenia – badacze kwalifikują do uznania jej za zbrodnię ludobójstwa. Ofiary łączyła przynależność do elity polskiego społeczeństwa, z tej przyczyny zostały skazane przez komunistów na zagładę, stając się ofiarami klasycznego ludobójstwa, w którym nie konkretne i udowodnione w przewodzie sądowym czyny decydują o śmierci, lecz przynależność do grupy narodowej, etnicznej, rasowej religijnej, politycznej lub społecznej.

    W przypadku ofiar zbrodni katyńskiej o ich zagładzie zadecydowało kryterium polskości – fakt, że jeńcy byli Polakami. Kontekst zbrodni katyńskiej stanowiło wymierzone we wszystkie warstwy społeczne niszczenie polskości na obszarze sowieckiej okupacji, obejmujące m.in. deportację setek tysięcy Polaków w głąb ZSRS w celu etnicznego „wyczyszczenia” ziemi polskich.

    Egzekucji, co najmniej 21 768 obywateli Polski (w tym ponad 10 tys. oficerów wojska i policji), uznanych za „wrogów władzy sowieckiej”, NKWD dokonywało przez strzał w tył głowy z broni krótkiej.

    W latach 1940–1990 władze ZSRR zaprzeczały swojej odpowiedzialności za zbrodnię katyńską, 13 kwietnia 1990 roku oficjalnie przyznały, że była to „jedna z ciężkich zbrodni stalinizmu”. Jednak wiele  kwestii związanych z tą zbrodnią nie zostało jak dotąd wyjaśnionych.

    “Pamięć o zbrodni katyńskiej, ciągłe o niej przypominanie oraz rzetelne informowanie opinii światowej o rzeczywistych sprawcach zbrodni katyńskiej jest zatem obowiązkiem obecnie żyjących, ale także następnych pokoleń. Bitwa o prawdę i pamięć nigdy się bowiem nie kończy i jest szczególnie ważna i trudna, kiedy przeciwnikiem jest nie tylko niewiedza, ale także świadomie kreowana kłamliwa propaganda. Jedną z jej form jest przeciwstawienie kaźni polski oficerów rzekomym mordom dokonanym przez Polaków na jeńcach bolszewickich w 1920 r.”

    Krzysztof Komorowski
    Historyk
    Share this
    • Facebook
    • Twitter
    • Google Plus
    • Pinterest
    • Email to a Friend
    WAŻNE LINKI
    niezalezna.pl
    www.klubygp.pl
    tvniezaleznapolonia.org
    coalitionpa.org
    www.czestochowa.us
    www.radiomaryja.pl
    pamiec.us

    PO Box 481, Bensalem, Pa 19020  |  Phone: (215) 917 6824  |  E-mail: info@sdcc-usa.org

    Copyright © 2018 Smolensk Disaster Commemoration Committee. All Rights Reserved.

    CONNECT WITH US